Soms zijn er ook wat minder geweldige artiesten zoals Chris Brown die hier uitverkochte concerten geven. Dit was gisteren het geval. Deze jonge, frisse, nieuwe RnB artiest mag dan niet de mooiste muziek maken, maar zijn show is echt te gek: goed decor, vuurwerk en dansers die overal vandaan komen en met onuitputtelijke energie over het podium vliegen. Je kan het bestempelen als compensatie van de muziek, maar een ieder zal in alle eerlijkheid moeten toegeven dat de show goed in elkaar zit.
Halverwege de show ging hij naar het midden van de zaal om daar op een hangend, bewegend podium zijn 'ding' te doen. Maar om hier te komen moest hij buiten de zaal om door de hal (officieel heet het 'Foyer', maar dat vond ik iets te gay om dat zo hier te noemen) naar de achterkant van de zaal. Alles werd hier afgezet en overal was beveiliging aanwezig. Het toeval (wat is toeval, ik geloof er eigenlijk niet in en ik denk dat dit voorbestemd was) wilde dat ik aan het werk was achter de bar waar hij langs zou lopen. Vol spanning wachten wij af totdat hij met zijn gespierde danshomies zou langslopen.
Tijdens dit moment bedacht ik me weer wat ook al weer wél leuk was aan Chris Brown, namelijk zijn geliefde Rihanna. Naast dat ze een paar leuke nummers de wereld heeft ingeholpen is deze Barbadiaanse ook niet het meest onaanzienlijke meis
je dat deze aardkloot bewandelt. Nu al het understatement van het jaar. Anyhow, terwijl wij wachten op een Chris Brown die met allerlei poeha en beveiliging langs komt rennen komt opeens heel rustig Rihanna langs lopen. Dit moet ik even in slow-motion vertellen.Zoals John Lennon zei: imagine:
De bar waarachter ik stond is iets van twintig meter lang en we stonden met 7 mensen te 'limen' (het nieuwe woord voor 'chillen', overgevlogen van, hoe kan het ook anders, de Carribische eilanden. En waar ligt Barbados? Inderdaad! De cirkel is weer rond en de rode draad is gevonden. Credits voor Jesse Varwijk die een aantal maanden op dit eiland heeft doorgebracht als zendeling en mij heeft ingelicht over dit nieuwe werkwoord). Rihanna komt dus langs lopen en meteen moest ik een klinker kopen en wel de 'O' om te gebruiken in: O MY GOSH! Ik hang een beetje half op de biertap en terwijl ze mijn richting op komt lopen kijk ik haar met een How you doin'? glimlach aan. Ze glimlacht terug en kijkt weer voor zich. Het was een beetje zo'n moment waar je, nadat je zo'n kort, maar ó-zo intens, oog/lach-contact hebt, eigenlijk iets moet zeggen. Dit deed ik niet omdat ik in mijn professie als barman mensen niet mag benaderen uit persoonlijk belang en daarnaast ben ik natuurlijk wars van elk groupie gedrag. (Behalve dan die ene keer in België bij de Zweedse band I'm From Barcelona, daar heb ik met Remko handtekeningen gevraagd van bijna alle bandleden en dat zijn er minstens twintig. Ik ging duidelijk buiten mijn boekje hier.) Toch dacht Rihanna hier anders over, want na het glimlach moment, toen ze recht voor me langs de bar liep, keek ze weer opzij en sprak het legendarische woord 'hey' uit..................Wohpang! In mijn hoofd schreeuwde de tekenfilm versie van mij (referentie: Lizzy Mcguire) het uit: OMG! WTH! Flippin' Rihanna zei 'hey'!!! En ik dacht: zeg iets als hetzelfde maar dan cooler. Dus ik zei: 'hey?? That you say to your little friends missy!'. Natuurlijk zei ik dat niet! Het was wel hilarisch geweest, maar in werkelijkheid bleef ik net als Foreigner 'Cold as ice' en beantwoorde haar groet met, wederom, een glimlach. Als vanzelfsprekend hield ik het niet meer toen zij weg was en moest ik mijn glorieuze moment bezegelen met een victory dance. Wat een mooi moment...*zucht*
locatie: Utrecht - Ondiep
weer: regen - regen
muziek: Rihanna - Umbrella
2 opmerkingen:
too cwazy!!
He Djim,
Wanneer breng je haar mee naar huis?
Liefs, je moesje...
Een reactie posten